گچ یکی از مصالح ساختمانی

گچ یکی از مصالح ساختمانی است که امروز در تیم مشاورمون قصد صحبت کردن در خصوص آن داریم. برای پوشش، محافظت و تزئین دیوارها و سقف های داخلی و همچنین برای ایجاد قالب های معماری مانند گچبری، قرنیز، پنل و غیره می‌توان از آن استفاده کرد. این ماده معمولاً به صورت پودر خشک تولید می‌شود. سپس با مخلوط کردن در آب قبل از استفاده، یک خمیر سفت ایجاد می‌کند.

بررسی انواع گچ

در این بخش تیم مشاورمون قصد دارد به معرفی انواع گچ بپردازد. یکی از آن ها نوع سفید یا پاریس رایج ترین شکل آن برای دیوارهای داخلی است. این ماده با حرارت دادن تا حدود 150 درجه سانتیگراد (300 درجه فارنهایت) تولید می شود. هنگامی که با آب مخلوط می شود، پودر خشک شده دوباره به گچ تبدیل می شود. سپس به شکل اصلاح نشده حدود 10 دقیقه پس از اختلاط شروع به سفت شدن می کند. اما برای خشک شدن کامل به 72 ساعت زمان احتیاج دارد.

گچ آهکی

نوع آهکی ترکیبی از هیدروکسید کلسیم (آهک) و ماسه (یا سایر پرکننده های بی اثر) است. گاهی اوقات لازم است برای جلوگیری از ترک خوردن و کاهش انقباض آن با پشم حیوانات تقویت شود. این ماده از طریق تماس با دی اکسید کربن موجود در جو گیر می کند. سپس هیدروکسید کلسیم را به کربنات کلسیم (سنگ آهک) تبدیل می کند.

 نوع سیمانی

نوع سیمان مخلوطی از ماسه، سیمان و آب است. معمولاً برای  بناهای داخلی و خارجی استفاده می شود. این ترکیب برای این که سطح صافی داشته باشد فضای داخلی آن به یک لایه اضافی از گچ سفید نیاز دارد. نوع ترکیب شده ی سیمانی نسبت به نوع سفید مقاومت بیشتری در برابر رطوبت دارد.

نوع رسی

نوع رسی به عنوان جایگزین پایدارتری از نظر بافت محسوب می‌شود. فیبر برای افزایش استحکام آن به کار می‌رود. همچنین در طیف وسیعی از رنگ های طبیعی موجود است. قابلیت تنفس دارد و نیازی به رنگ آمیزی آن نیست.

تکنیک های کاربردی

گچکاری فرآیندی بسیار فشرده و زمان بر است. در نتیجه در سال های اخیر تا حدودی کاهش یافته است. به همین جهت استفاده از تکنیک هایی مانند پوشش و پنل های پیش ساخته رواج یافته است. در حالی که این ماده بادوام است، اگر ساختمان شما دچار نشست شود یا کار به طور نادرست در آن اجرا شده باشد، امکان خرابی و ترک خوردن سطح کار بسیار بالا خواهد بود.