چگونگی تغییر کاربری

در سال 1374 قانونی تصویب شد به نام “قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها” که از تغییر کاربری زمین های کشاورزی جلوگیری کند. حال می‌خواهیم در ادامه بررسی کنیم که قانون فوق تا چه اندازه توانسته موفق باشد و به هدف خود یعنی، حفظ کاربری و تداوم بهره وری زمین ها دست یابد.

زمین هایی که شامل قانون فوق می‌شوند

اصولا زمین هایی که خارج از بافت شهر ها یا روستا ها قرار گرفته باشند بر اساس قانون ضوابط تقسیمات کشوری و بر مبنای مصوبه مراجع قانونی، موضوع این قانون قرار می‌گیرند.

در قانون فوق هرگونه تغییر در کاربری اراضی، جز موارد خاص و ضروری، ممنوع است. معمولا ضوابط مربوط به تغییر اراضی در روستاها مربوط به وزارت جهاد کشاورزی می‌باشد. هنگامی که مجوز تغییر کاربری به صاحب زمین داده می‌شود حدود 80 درصد از قیمت آن زمین به عنوان عوارض از مالک گرفته می‌شود وبه همین خاطر است که اکثر افراد به سمت گرفتن مجوز نمی‎روند و خودسرانه اقدام به ساخت هرگونه سازه می‌کنند. البته این 80 درصدی که ذکر شد در موارد مختلف متفاوت است. برای مثال در رابطه با تغییر کاربری برای سکونت شخصی و مساحت های کوچک طبق ضوابطی که وزارت جهاد کشاورزی تعیین کند رفتار شده و شامل عوارض های سنگین نخواهند شد.

پیامد تغییر کاربری بدون مجوز

تغییر کاربری زمین‌ها بدون مجوز می‌تواند تبعات بسیار سنگینی را در پیش داشته باشد.اگر شما مالک و یا متصرف یک زمین هستید که به صورت غیر مجاز تغییر کاربری داده اید باید بدانید که علاوه بر عوارض های سنگین، مشمول پرداخت جریمه نقدی در حدود سه برابر قیمت زمین یا باغتان خواهید شد. در عملیات ساخت و ساز اگر جهاد کشاورزی از عملیات ساخت شما مطلع شود، اخطاریه‌ای مبنی بر توقف عملیات ساخت به شما ابلاغ می‌کند اما اگر شما بدون توجه به اخطاریه به ساخت و ساز خود ادامه دهید، جهاد کشاورزی علاوه بر جرایم ذکر شده اقدام به تخریب سازه شما خواهد کرد که تبعات آن برای شما چند برابر خواهد بود.