در این مقاله قصد داریم به کمک تیم مشاورمون به بررسی ویژگی‌های آسفالت کشی جاده‌ها بپردازیم. تا انتهای مطلب با ما همراه باشید. با مخلوط کردن شن، ماسه و قیر مخلوطی به دست می‌آید که آن را به عنوان آسفالت می‌شناسیم. آسفالت ها را با توجه به کاربردی که دارند در اشکال مختلفی می‌سازند. زیرسازی آسفالت ها توسط دستگاه‌های دستی یا به صورت اتوماتیک انجام می‌شوند. یکی از نکاتی که علاوه بر زیرسازی باید مورد توجه قرار گیرد، نظارت بر عملیات اجرایی آسفالت کشی است. آسفالت ها را می‌توان به سه دسته‌ی گرم، سرد و حفاظتی تقسیم کرد.
در ادامه می‌خواهیم به توضیح هر کدام از این آسفالت ها بپردازیم. آسفالت هایی که به آن‌ها آسفالت گرم می‌گویند، به حالت گرم بر روی سطح زمین پخش می‌شوند و ترکیب آن‌ها نیز از قیر تشکیل شده است. بتن آسفالتی گرم از بهترین مصالح برای انجام عملیات آسفالت کشی است. همان طور که قبلا هم اشاره کردیم مهم ترین ماده‌ای که در آسفالت گرم وجود دارد قیر است. اما مواد دیگری هم داخل ترکیب آسفالت گرم وجود دارند. بیش از ۹۰ درصد مصالحی که در آسفالت های گرم وجود دارند، مصالح سنگی هستند. مخلوط آسفالت در نهایت پس از ترکیبات لازم به شکل یک خمیر نرم روی سطح مورد نظر پخش می‌شود. پس از اینکه مخلوط خمیری روی زمین پخش شد، توسط دستگاه‌های مخصوص فشرده و سفت می‌شود.
نکات تکمیلی در خصوص آسفالت کشی
به ادامه‌ی بررسی ویژگی‌های آسفالت کشی می‌پردازیم. همان طور که پیش از این گفتیم نوع دیگر آسفالت ها، آسفالت حفاظتی است. آسفالت حفاظتی از ترکیب ویژه و متفاوتی ندارد. در این نوع آسفالت سنگ های خرد شده و قیر با هم مخلوط می‌شوند. تا اینجا ترکیبات، مشابه نوع قبلی است که پیش تر به آن اشاره کردیم. سنگ هایی که در این مخلوط وجود دارند اندازه‌ای بسیار کوچک دارند. از این سبک آسفالت ها برای محافظت از نواحی خاصی استفاده می‌کنند. نوع سوم آسفالت که آسفالت سرد است با استفاده از قیرهای محلول و غلیظ ساخته می‌شود. یکی از ویژگی‌های آسفالت سرد این است که قابلیت حمل و پخش شدن در مسافت های طولانی را دارد. همچنین می‌توان این آسفالت‌ها را در انبار نگهداری کرد و در زمان مدنظر از آن‌ها استفاده کرد.
